Historia spawania elektrodą metodą MMA

Historia spawania elektrycznego metodą MMA

W latach 1882 r. polski inżynier Stanisław Olszewski i Rosjanin Nikołaj Benardos wynaleźli i opatentowali metodę spawania elektrycznego. Zjawisko łuku elektrycznego jarzącego się między elektrodą węglową a przedmiotem metalowym Olszewski i Benardos wykorzystali do topienia metalu. Jako spoiwa wypełniającego rowek między łączonymi brzegami wyrobów używali pręta metalowego. Metodę następnie udoskonalił Nikołaj Sławianow, stosując zamiast elektrody węglowej topliwą elektrodę metalową, a szwedzki uczony Oscar Kjellberg w 1908 r. opatentował elektrody metalowe powlekane topnikiem. Około 1924 r. opracowano w Stanach Zjednoczonych metodę spawania atomowego, a w 1929 r. wprowadzono metodę spawania automatycznego łukiem krytym. Następnie w latach trzydziestych opracowano metodę spawania w osłonie gazów ochronnych. W ostatnim okresie powstały metody spawania dyfuzyjnego, elektronowego, plazmowego i laserowego. W Polsce spawanie łukowe zaczęto stosować dopiero po I wojnie światowej. W warsztatach kolejowych we Lwowie w 1922 r. wykonano całkowicie spawane łukowo stalowe parowozowe skrzynie ogniowe. W 1927 r. pod Łowiczem na rzece Słudwi zbudowano pierwszy na świecie spawany most drogowy wg. Projektu Dr inż. Stefana Bryły profesora Politechniki Warszawskiej.

Źródło: https://spawalnicy.pl/edukacja/55-krotka-historia-spawalnictwa

Jak wygląda proces spawania MMA współcześnie?

Spawanie metodą MMA polega na łączeniu elementów przy użyciu metalowej elektrody, która stapiając się w łuku elektrycznym tworzy razem z nadtopionym metalem spawanym spoinę. Elektrodą jest metalowy pręt pokryty sprasowaną masą o specjalnych właściwościach, zwaną otuliną. Energie do jarzenia otrzymuje się ze spawalniczego źródła prądu stałego lub przemiennego. Spawanie elektrodami otulonymi jest metodą uniwersalną ze względu na możliwość spawania wielu różnych metali i stopów, spawać można wszystkie rodzaje złączy w dowolnych pozycjach, może być stosowana zarówno do cienkich jak i grubych elementów.

Sam proces spawania jest inicjowany poprzez uderzenie elektrodą spawalnicza o spawany materiał, następnie musimy cofnąć elektrodę i powoli równomiernie ją przemieszczać obserwując jeziorko spawalnicze.

Zadaniem otuliny w procesie spawania jest zapewnienie połączenia odpowiedniej jakości i wytrzymałości, tworzy ona gazową osłonie chroniącą przed dostępem powietrza atmosferycznego, wprowadza pierwiastki odtleniające i wiążące azot, oraz tworzy żużlową powłokę nad ciekłym jeziorkiem co chroni w ten sposób spoinę przed dostępem powietrza i opóźnia jej stygnięcie. Sama otulina zbudowana jest z mieszanin różnych składników mineralnych i organicznych, żelazostopów oraz metali. Wybór odpowiedniej elektrody będzie zależał od grubości i rodzaju spawanego metalu.

Rodzaje elektrod otulonych mających zastosowanie we współczesnym spawalnictwie

Rodzaje elektrod otulonych dzielimy na kilka kategorii.

Najbardziej popularne a zarazem uniwersalne będą elektrody rutylowe (zawierają w otulinie rutyl Ti2O2 i odtleniacze) pozwalają one na spawanie niemal we wszystkich pozycjach z wyjątkiem pionowej z góry w dół. Zapewniają dobra stabilność łuku a same elektrody nie wymagają suszenia. Są bardzo dobrym wyborem podczas spawania cienkich elementów, sama spoina otrzymuje gładką powierzchnię a żużel jest łatwy do usunięcia.

Elektrody zasadowe zawierają znaczne ilości węglanów wapnia, magnezu oraz fluorytu. Ich charakterystyczną cechą jest wysoka plastyczność stopiwa oraz wysoka odporność na pękanie zimne i gorące. Można nimi spawać we wszystkich pozycjach z wyjątkiem pionowej z góry w dół. Należy je suszyć w temp. 300°C-350°C przez ok. 1-3h. Elektrodami zasadowymi spawa się prądem stałym z biegunowością dodatnią.

Elektrody celulozowe zawierają w otulinie do 30% celulozy, mączkę drzewną i odtleniacze. Pozwalają na spawanie w terenie we wszystkich pozycjach. Elektrod celulozowych nie suszy się, ponieważ najkorzystniejsze właściwości spawalnicze elektrody są wówczas, gdy zawartość wody w otulinie wynosi co najmniej 3%. Spawa się zazwyczaj prądem przemiennym lub prądem stałym z biegunowością dodatnią na elektrodzie.

Elektrody kwaśne zawierają w otulinie znaczną ilość tlenków żelaza i odtleniaczy. Można nimi spawać w pozycji nabocznej, podolnej, i w ograniczonym zakresie w pozycjach przymusowych. Elektrodami otulonymi kwaśnymi spawa się zazwyczaj prądem przemiennym lub prądem stałym z biegunowością ujemną na elektrodzie, nie wymagają suszenia

Elektroda Paton ANO-36 ELITE – zastosowanie, parametry oraz charakterystyka

Elektroda ANO-36 ELITE  przeznaczona do ręcznego spawania łukowego na stałym i zmiennym prądzie, zwykłych i odpowiedzialnych konstrukcji ze stali niskowęglowych dostarczanych przez normy  DSTU 2651 / GOST 380 (St 0 St 1 St 2 St 3 każdej grupy A, B i C i wszystkich stopniów odtleniania – “KP”, “PS”, “SP”) i według normy GOST 1050 (05kp, 08kp, 08ps, 08, 10kp, 10ps, 10, 15kp, 15 ps, 15, 20kPa, 20ps, 20) we wszystkich pozycjach przestrzennych (za wyjątkiem pionowy „góra-dół” dla elektrody o średnicy 5,0 mm). Elektrody ANO-36 ELITE charakteryzują się lekkim zajarzeniem łuku i bardzo dobrym ponownym zapłonem. Miękkie i stabilne jarzenie łuku zapewnia minimalne rozpryski podczas spawania, równomierną i doskonale uformowaną spoinę, a powstały żużel na spoinie można z łatwością usunąć. Pozwala spawać przy bardzo niskich prądach. Łatwość wykorzystania elektrody umożliwia spawanie osobom początkującym. Elektrody są niewrażliwe na stan przygotowanych krawędzi, obecność rdzy oraz innych zanieczyszczeń powierzchniowych.

Charakterystyka oraz prezentacja spawarki Paton VDI 160 Pro

W filmie prezentacyjnym zostało wykorzystane urządzenie Paton VDI 160 PRO.  Spawarka przeznaczona jest do ręcznego spawania łukowego elektrodą otulona metodą „MMA”, spawania łukowego w osłonie gazów metodą „TIG” oraz półautomatycznego spawania łukowego metodą „MIG/MAG” (jako źródło w zestawie z zewnętrznym podajnikiem) prądem stałym (DC). Urządzenie posiada dodatkowe funkcje ułatwiające spawanie elektrodą otulona:

Funkcja Hot-Start – Regulowana mocą jak i czasem dzięki której uzyskujemy udoskonalone początkowe zajarzanie elektrody, wybierając nawet taką, która może mieć z tym problem. Poprawia jakość topienia się głównego materiału podczas zapłonu, układanie spoiny odbywa się precyzyjnie.

Funkcja Arc-Force – Regulowana mocą jak i czasem zwiększa stabilność spawania na krótkim łuku, poprawia przenoszenie kropli metalu do wanienki spawalniczej a co za tym idzie ogranicza ilość odprysków podczas spawania

Funkcja Anti-Stick (automatyczna) umożliwia łatwe oddzielenie elektrody od spawanego wyrobu w momencie jej przyklejenia i bezproblemowe ponowne zajarzenie.

Posiadanie takich funkcji, z możliwością regulacji oraz dobrego i solidnego źródła spawalniczego takiego jak Paton VDI 160P gwarantuje nam że nasza praca będzie łatwa i przyjemna.  

JAK W PRAKTYCE ZACHOWUJĄ SIĘ ELEKTRODY I SPAWARKA PATON MOŻECIE ZOBACZYĆ NA PONIŻSZYM FILMIE.

Zobacz też:

– Jak spawać elektrodą?